
Πολύ περήφανη να πω την αλήθεια, δεν είμαι, που τα χρησιμοποιούμε παντού ακόμα και σε επαγγελματικές γραπτές συζητήσεις. Θα μπορούσαμε κάλλιστα να γράφαμε κυπριακά με το αλφάβητο που διδαχτήκαμε στο σχολείο. Θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε στο πληκτρολόγιο, χώρο για ήχους της κυπριακής διαλέκτου που δε θα μας μπέρδευαν, που θα μας έκαναν να είχαμε ένα λόγο παραπάνω να γράφουμε ελληνικά, που δε θα είχαμε εκατό εναλλακτικές σε Greeklish όπως το h, ch, x, που ολα σημαινουν χ για εμας ή το j που σημαίνει τζ κυπριακό. Είναι βολικό θα σου πουν. Μα είναι. Είναι όντως βολικά τα Greeklish. Κανένας δε θα ασχοληθεί με ορθογραφικά, κανένας δεν θα προδώσει τον αναλφαβητισμό του, κανένας δε θα μπει σε διαδικασία μιας κανονικής, ελληνικής, κυπριακής έκφρασης.
Υπάρχει βόλεμα πίσω από τα Greeklish και σε κάθε βόλεμα μέσα υπάρχει και κάτι ύποπτο ή ελλειπές. Ας αρκεστούμε όμως στα γραμματικά βολέματα σε αυτό το άρθρο. Δεν είναι πάντα η γραμματική προσωποποίηση του ατόμου που γράφει. Δεν είναι πάντα ο γραπτός ο λόγος απόδειξη ενός μορφωμένου ανθρώπου. Υπάρχει πολυμορφία στον τρόπο έκφρασης, στη χρήση γραμμάτων, στην επικοινωνία. Από την άλλη, δεν δημιουργήθηκαν οι γλώσσες για να κατακρεουργούνται έτσι απλά. Εξαιτίας τους αλλάζουν νοήματα. Εξαιτίας τους προκύπτουν παρερμηνεύσεις και μπερδέματα. Χρειάζονται κι αυτές να τηρούνται ως έχουν.
Greeklish εφιάλτης λοιπόν μέχρι ενός σημείου. Μέχρι του σημείου που θα έρθει κάποιος να σου κάνει ”bullying” επειδή τα χρησιμοποιείς. Εκεί θα αντιδράσεις, θα αλλάξεις οπτική και περήφανα θα πεις πως δικαιωμά σου είναι να βολεύεσαι πίσω απο το πληκτρολόγιο. Δε θα δώσεις και αναφορά στον κάθε η στην κάθε αγενή που προσπαθεί με λάθος τρόπους να επιβληθεί σε άλλα, επίσης αξιόλογα αλφάβητα, κρύβοντας έτσι τις δικές τους γλωσσολογικές ελλήψεις. Κανένας φιλόλογος δεν εχει δικαίωμα να έρθει να κοκορευτεί πως είναι καλύτερος από άλλους επειδή δεν γράφει Greeklish. Οι περισσότεροι από αυτούς που περηφανεύονται ότι δεν γράφουν Greeklish, είναι επειδή δεν υπάρχει καμιά άλλη γλώσσα ως επιλογή στο σύστημα τους εκτός από τη δική τους, την παρθενική, την ανέγγιχτη, την αψεγάδιαστη του έθνους ελληνικήν, βεβαίως βεβαίως. Είναι μια μερίδα ανθρωποφάγων που ενώ γλωσσολογικά δεν κατέχουν τίποτα περισσότερο από το ελληνικό αλφάβητο, κρίνουν με θράσσος όσους γράφουν Greeklish. Κάνουν πως έχουν πολύπλευρη άποψη χωρίς πολύπλευρη μόρφωση. Μειώνουν, παραμερίζουν, κάνουν τη χρήση άλλων αλφαβήτων να φαίνεται μειονέκτημα επειδή καλώς ή κακώς τα Greeklish βολεύουν.
Κανένα αλφάβητο δεν έχει να λύσει διαφορές με άλλο. Όλα μεταξύ τους συνεργάζονται. Μόνο κάτι κενά μαθησιακά και γλωσσολογικά υπόβαθρα έρχονται να βάλουν ταμπέλα σε έναν άνθρωπο που θέλει να γράφει με αγγλικούς χαρακτήρες όντας ελληνόφωνος. Είναι μια μερίδα ανθρώπων που δε θα χωνέψουν ποτέ το γεγονός ότι αυτός ο τόπος κατακτήθηκε από άλλους, πολλούς λαούς που άφησαν πίσω τους γλωσσολογικά σημάδια, συνταγές γραμμάτων με συστατικά ποτ πουρί και διαπολιτισμικές συνθέσεις. Απ’ αυτή τη μερίδα ανθρώπων, αυτών που εξανίστανται μπροστά στην πολυπολιτισμικότητα των αλφαβήτων ,παρατηρήσεις για τα Greeklish σας να μη δέχεστε.
Άντρεα Βακανά
Γλωσσολόγος, ηθοποιός